Wij behoren elk woord van de Bijbel letterlijk te geloven.
2 Petr.1:20
Dit eerst wetende, dat geen profetie der Schrift is van eigen uitlegging.
Toen God de Bijbel schreef zei Hij precies wat Hij bedoelde te zeggen. Het verbod tegen eigen interpretatie leert ons om de Bijbel letterlijk te geloven: om de verzen te interpreteren volgens de eenvoudige, alledaagse betekenis van de woorden.
Het belangrijkste principe bij het bestuderen van de Bijbel is het stellen van de volgende vraag:
AAN WIE IS DIT BEPAALDE GEDEELTE GERICHT?
Elk woord van de Bijbel is waar, maar niet elk woord van de Bijbel is voor ons geschreven om nu, vandaag toe te passen.
In de Bijbel heeft God informatie opgetekend vanaf voor de schepping van de aarde tot in de toekomst. Gedurende deze omvangrijke tijdsperiode doet God verschillende dingen overeenkomstig Zijn eeuwige goddelijke voornemens.
Terwijl Hij Zijn voornemens volbrengt zegt God verschillende dingen tegen verschillende mensen op verschillende tijden.
Rom.15:4
Want al wat tevoren geschreven is, dat is tot onze lering tevoren geschreven, opdat wij door lijdzaamheid en vertroosting der Schriften hoop hebben zouden.
Dit vers vertelt ons dat wij iets kunnen leren van elk vers in de Bijbel, maar dat betekend niet dat elke vers van de Bijbel een instructie is voor onze levens. Dit is een principe dat wij onvoorwaardelijk moeten erkennen.
Bij voorbeeld, als wij over Noach lezen kunnen wij veel leren over geduld en getrouwheid, en toch begrijpen wij dat God ons nu niet de opdracht geeft om een ark te bouwen. Geestelijk leren wij dingen door te lezen over Noach, maar het zou onmogelijk zijn als wij zouden proberen om de instructies die aan Noach zijn gegeven uit te voeren.
In plaats daarvan moeten wij de leer hoe wij moeten leven zoeken in het gedeelte van de Bijbel dat speciaal is gericht tot ons.
Bedelingenleer 